41.Ποιοι τομείς ιδιαίτερης προσοχής πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την υιοθέτηση της απαίτησης μέγιστης οντότητας;

Α: η απόκλιση του στοιχείου δεδομένου θεωρείται βάσει του εξωτερικού του μεγέθους αντί της απόκλισης του πραγματικού μεγέθους από το όριο ελέγχου.

Εάν το μετρούμενο στοιχείο είναι στοιχείο ομάδας,το ποσό της αντιστάθμισης που λαμβάνεται από την απόκλιση του ορίου ελέγχου από το μέγεθος δράσης του στοιχείου δεδομένων μπορεί να αντισταθμιστεί μόνο στο στοιχείο ομάδας, δηλαδή το γεωμετρικό πλαίσιο, και όχι σε κάθε μετρούμενο στοιχείο.

Η μέγιστη απαίτηση για στερεά υλικά χρησιμοποιείται κυρίως για την εξασφάλιση των εξαρτημάτων συναρμολόγησης και θα πρέπει να χρησιμοποιείται για τα εξαρτήματα που παράγονται σε παρτίδες, ώστε να διευκολύνεται ο έλεγχος με μετρήσεις.Η μέγιστη απαίτηση στερεότητας πρέπει να εφαρμόζεται στο κεντρικό χαρακτηριστικόΌταν υιοθετείται σύστημα τριών βάσεων, το κεντρικό στοιχείο μπορεί να υιοθετήσει τη μέγιστη απαίτηση στερεού υλικού.Η μέγιστη απαίτηση στερεού υλικού χρησιμοποιείται κυρίως για την ανοχή θέσης, χρησιμοποιείται συνήθως για την κοαξιότητα, τη συμμετρία, τη θέση κλπ. Για τις ανοχές σχήματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο η ευθεία άξονα.κυλινδρικότηταΗ ISO και η χώρα μας δεν τις υιοθετούν.

42Ποιες είναι οι ελάχιστες απαιτήσεις της οντότητας;

Α: η ελάχιστη απαίτηση οντότητας είναι μια μέθοδος με την οποία η γεωμετρική ανοχή μπορεί να αποκτήσει τιμή αντιστάθμισης όταν το μετρούμενο στοιχείο ή το στοιχείο δεδομένου αποκλίνει από την ελάχιστη κατάσταση οντότητας.Απαιτήσεις ανοχήςΤα μετρούμενα στοιχεία μπορούν να υιοθετήσουν τις ελάχιστες απαιτήσεις οντότητας ταυτόχρονα με τα στοιχεία δεδομένων.

43.Ποιοι τομείς ιδιαίτερης προσοχής πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την υιοθέτηση των ελάχιστων απαιτήσεων για τις οντότητες;

Α: Η πραγματική ελάχιστη φυσική κατάσταση του μετρούμενου στοιχείου ελέγχεται από το ελάχιστο φυσικό αποτελεσματικό όριο που σχηματίζεται από το ελάχιστο φυσικό μέγεθος και τη γεωμετρική τιμή ανοχής.Όταν το μετρούμενο στοιχείο βρίσκεται σε αυτή την αποτελεσματική κατάσταση, το πραγματικό του περίγραμμα πρέπει να βρίσκεται εντός των ορίων της ελάχιστης φυσικής επίδρασης, όπως το πραγματικό όταν το μέγεθος αποκλίνει από το ελάχιστο φυσικό μέγεθος,η επιτρεπόμενη τιμή γεωμετρικού σφάλματος υπερβαίνει την καθορισμένη τιμή ανοχήςΑυτό εξασφαλίζει ότι το πραγματικό περίγραμμα του μέρους δεν θα υπερβαίνει τα όρια που ορίζονται στο σχέδιο σχεδιασμού για να εξασφαλιστεί η αντοχή και το ελάχιστο πάχος τοιχώματος του μέρους.Όταν η δεδομένη γεωμετρική τιμή ανοχής είναι μηδενική
Όταν, η γεωμετρική ανοχή είναι μηδενική.και το ελάχιστο όριο της πραγματικής οντότητας το μέγεθος είναι ίσο με το ελάχιστο φυσικό μέγεθος.

Όταν η ελάχιστη απαίτηση οντότητας εφαρμόζεται σε χαρακτηριστικό δεδομένου, τα αντίστοιχα όρια στα οποία πρέπει να συμμορφώνεται το χαρακτηριστικό δεδομένου καθορίζονται από τις απαιτήσεις του χαρακτηριστικού δεδομένου.Εάν το ίδιο το χαρακτηριστικό του δείκτη αναφοράς υιοθετεί την ελάχιστη απαίτηση οντότητας, το αντίστοιχο όριο είναι το ελάχιστο αποτελεσματικό όριο οντότητας.το αντίστοιχο όριο είναι το ελάχιστο όριο οντότηταςΕάν το πραγματικό περίγραμμα του χαρακτηριστικού αναφοράς αποκλίνει από το αντίστοιχο όριο, δηλαδή το μέγεθος της εσωτερικής δράσης του αποκλίνει από το αντίστοιχο μέγεθος του ορίου,τότε το στοιχείο αναφοράς επιτρέπεται να επιπλέει εντός ορισμένης περιοχής.

44Πώς να επισημαίνετε αναφορές πεδίου;

Α: Γενικά, ο άξονας του νήματος, ως μέτριο ή στοιχείο αναφοράς, είναι ο άξονας της κεντρικής διαμέτρου.και εάν χρησιμοποιείται άξονας μικρής διαμέτρου, θα πρέπει να αντιπροσωπεύεται από το "LD".

45- Πώς να επισημαίνετε τα γρανάζια και τα σπιλίνες;

Α: όταν ο άξονας του κιβωτίου και του άξονα του σπλήνα χρησιμοποιούνται ως στοιχεία μέτρησης ή αναφοράς, ο άξονας διαμέτρου πλάτους εκφράζεται με το "PD",η κύρια διάμετρος (η διάμετρος του ανώτατου κύκλου για τα εξωτερικά κιβώτια και η διάμετρος του κύκλου της ρίζας για τα εσωτερικά κιβώτια) άξονα εκφράζεται με το "MD", και ο μικρότερος διάμετρος (η διάμετρος του κύκλου ρίζας για τα εξωτερικά κιβώτια και η διάμετρος του κορυφαίου κύκλου για τα εσωτερικά κιβώτια) άξονας εκφράζεται με το "LD".

46Πώς να επιλέξετε γεωμετρικές ανοχές;

Α: τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του μέρους, για παράδειγμα, το επεξεργασμένο κυλινδρικό μέρος θα παράγει σφάλμα κυλινδρικότητας, το κωνικό μέρος θα παράγει σφάλμα στρογγυλότητας,και το επεξεργασμένο επίπεδο μέρος θα παράγει σφάλμα επίπεδότηταςΘα υπάρχουν σφάλματα κοασιαλότητας σε σκαλοπάτια και οπές.

Οι λειτουργικές απαιτήσεις των εξαρτημάτων, όπως το σφάλμα κυλινδρικότητας, θα επηρεάσουν την ακρίβεια περιστροφής.η διάμετρος του σπινδέλου της μηχανής εργαλείου πρέπει να προσδιορίζει την ανοχή κυλινδρικότητας και την ανοχή κοαξιότηταςΕάν οι άξονες των δύο ζευγαριών τρυπών στο κιβώτιο ταχυτήτων δεν είναι παράλληλοι, αυτό θα επηρεάσει την ορθή διαμόρφωση των γρανάζων.

Για παράδειγμα, η διάμετρος του άξονα μεταφοράς σε ένα κιβώτιο ταχυτήτων θα πρέπει να προσδιορίζεται με ανοχές κυλινδρικότητας και κοαξιότητας με βάση τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά και τις λειτουργικές απαιτήσεις του.Αλλά για την ευκολία της ανίχνευσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντίθετα η ανοχή ακτινοειδούς κυκλικής εκροής (ή πλήρους εκροής).

Τα χαρακτηριστικά του σχεδίου της γεωμετρικής ανοχής, όπως η ανοχή κυλινδρικότητας, μπορούν να ελέγξουν το σφάλμα στρογγυλότητας, η ανοχή προσανατολισμού μπορεί να ελέγξει τα σχετικά σχήματα σφάλματα,η ανοχή θέσης μπορεί να ελέγξει τα σχετικά σφάλματα προσανατολισμούΩς εκ τούτου, όταν η ανοχή κυλινδρικότητας προσδιορίζεται για το ίδιο μετρούμενο χαρακτηριστικό,η ανοχή στρογγυλοτητας γενικά δεν καθορίζεται πλέον, η ανοχή θέσης καθορίζεται και η σχετική ανοχή προσανατολισμού συνήθως δεν καθορίζεται πλέον.

47Πώς προσδιορίζεται η τιμή της γεωμετρικής ανοχής;

Α: Η βασική αρχή για την επιλογή των τιμών γεωμετρικής ανοχής είναι η ικανοποίηση των λειτουργικών απαιτήσεων των εξαρτημάτων, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη την οικονομική απόδοση και τις βολικές δοκιμές.θα πρέπει να επιλέγονται όσο το δυνατόν χαμηλότερα επίπεδα ανοχής.

48Πώς να επιλέξετε ένα σημείο αναφοράς;

Α: οι λειτουργικές απαιτήσεις κάθε στοιχείου του εξαρτήματος πρέπει γενικά να βασίζονται στις κύριες επιφάνειες ζεύξης, όπως το ημερολόγιο του περιστρεφόμενου άξονα, τις τρύπες υποδομής,επιφάνειες τοποθέτησης εγκατάστασηςΟι επιφάνειες αυτές απαιτούν υψηλή ακρίβεια διαστάσεων και σχήματος, η οποία πληροί τους όρους ως κριτήρια αναφοράς.

Λαμβάνοντας υπόψη την εγκατάσταση, τοποθέτηση και μέτρηση των τμημάτων,η χρήση της αναφοράς της διαδικασίας ως αναφοράς για την ανοχή θέσης είναι ευεργετική για τη διασφάλιση της ακρίβειας θέσης κατά την επεξεργασίαΓια την ευκολία της μέτρησης, εάν μπορεί να ενοποιηθεί με την αναφορά μέτρησης, θα πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν ομοιόμορφη.Ένα ενιαίο δεδομένο χρησιμοποιείται γενικά για μέρη με σχετικά ενιαίες απαιτήσεις προσανατολισμού ή θέσης, χρησιμοποιώντας μόνο ένα επίπεδο ή μια ευθεία γραμμή ως χαρακτηριστικό του στοιχείου αναφοράς, όπως η ανοχή για παράλληλοτητα, η ανοχή για κατακόρυφη, η ανοχή για συμμετρία κλπ.Το συνδυασμένο δεδομένο χρησιμοποιείται γενικά για κυλινδρικά μέρη που υποστηρίζονται από δύο τρύπες ή δύο περιοδικάΠολλαπλά δεδομένα χρησιμοποιούνται κυρίως για να δοθεί η ανοχή τοποθέτησης, η σημείωση χρησιμοποιείται για να καθοριστεί η ακριβής θέση του συστήματος τρύπας.

49Πώς να καθορίσετε τις ανοχές που δεν έχουν σημειωθεί;

Α: εάν οι απαιτούμενες ανοχές σχήματος και θέσης των εξαρτημάτων μπορούν να διασφαλιστούν με κανονική επεξεργασία μηχανών εργαλείων,δεν είναι απαραίτητο να αναγράφονται στο σχέδιο και συνήθως δεν χρειάζεται να ελέγχονταιΗ GB/T1184-1996 παρέχει διατάξεις για τις ανοχές που δεν έχουν σημειωθεί.Οι τιμές των μη σημειωμένων ανοχής χωρίζονται σε τέσσερα επίπεδα.Α, Β, Γ και Δ, τα οποία αντιστοιχούν στην πραγματικότητα στα 9α έως 12α επίπεδα γεωμετρικής ανοχής.

50Τι είναι μια γεωμετρική ζώνη ανοχής;

Α: οι γεωμετρικές ζώνες ανοχής είναι περιοχές που περιορίζουν τη διακύμανση των πραγματικών στοιχείων σχήματος ή θέσης. τα σημεία, οι γραμμές και οι επιφάνειες που αποτελούν τα πραγματικά χαρακτηριστικά πρέπει να βρίσκονται εντός αυτής της περιοχής,και η ζώνη ανοχής είναι η μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή σφάλματος, ο οποίος καθορίζεται από τέσσερις παράγοντες: μέγεθος, σχήμα, κατεύθυνση και θέση.