Η πλαστική κατεργασία, επίσης γνωστή ως πλαστική σχηματοποίηση εγχύσεων, είναι ένας γενικός όρος για τη διαδικασία τη συνθετικό ρητίνη ή το πλαστικό στα πλαστικά προϊόντα. Τα πολυμερή σώματα προσθηκών, οι πρώτες ύλες χρησιμοποίησαν το πλαστικό επεξεργαμένος γενικά την ανάγκη στη μηχανή να προστεθούν οι διάφορες πλαστικές πρόσθετες ουσίες, όπως οι σταθεροποιητές, plasticizers, οι χρωστικές ουσίες, τα λιπαντικά, οι ενισχύοντας πράκτορες και τα υλικά πληρώσεως, κ.λπ., να βελτιωθεί η απόδοση ή να μειωθούν οι δαπάνες μετά από να επεξεργαστούν. Οι πρόσθετες ουσίες και τα πολυμερή σώματα αναμιγνύονται και διασκορπίζονται ομοιόμορφα στη σκόνη, επίσης γνωστή ως ξηρό μίγμα. Μέρος της σκόνης αυτό πρέπει επίσης να πλαστικοποιηθεί και να υποβληθεί σε επεξεργασία στους σβόλους. Αυτή η σκόνη και οι σβόλοι αναφέρονται συλλογικά ως υλικά batch ή φορμάροντας ενώσεις.

Διαφορετικό από το μέταλλο που επεξεργάζεται, λόγω της φτωχής θερμικής αγωγιμότητας τον πλαστικό, χαμηλό συντελεστή θερμικής επέκτασης και τον ελαστικό συντελεστή στη μηχανή, όταν διατηρείται σταθερή ατμοσφαιρική πίεση πάρα πολύ το προσάρτημα ή το εργαλείο, είναι εύκολο να προκληθεί η παραμόρφωση, εύκολη να λειώσει όταν θερμαίνεται, και εύκολη να εμμείνει στο εργαλείο. Επομένως, κατά κατεργασία των πλαστικών, την εργαλεία χρησιμοποιούμενα και οι αντίστοιχες τέμνουσες ταχύτητες πρέπει να προσαρμοστούν στα χαρακτηριστικά των πλαστικών. Συνήθως πλαστικός επεξεργαμένος τις μεθόδους στη μηχανή περιλάβετε να πριονίσει, την κουρά, punching, τη στροφή, το πλάνισμα, τη διάτρυση, τη λείανση, τη στίλβωση, το πέρασμα κλωστής σε βελόνα, κ.λπ. Επιπλέον, τα πλαστικά μπορούν επίσης να είναι κοπή, punching και συγκόλληση λέιζερ.