Κατά τη διάρκεια της γαλβανίζοντας διαδικασίας των μερών χάλυβα, εκτός από την ηλεκτροεναπόθεση του ψευδάργυρου, συνοδεύεται συχνά από τη δευτερεύουσα αντίδραση της μείωσης ιόντων υδρογόνου και της εξέλιξης υδρογόνου. Μετά από τη μείωση υδρογόνου, μέρος από το γίνεται αέριο και διαφυγές, και μέρος από το διαπερνά στο επίστρωμα και το υπόστρωμα υπό μορφή ατόμων υδρογόνου. Στο δικτυωτό πλέγμα του δικτυωτού πλέγματος μετάλλων, το δικτυωτό πλέγμα είναι διαστρεβλωμένο, η εσωτερική πίεση του μέρους αυξάνεται, και το επίστρωμα και το υπόστρωμα γίνονται εύθραυστα, το οποίο καλείται embrittlement υδρογόνου. Dehydrogenation χρησιμοποιεί τη θερμότητα για να οδηγήσει το υδρογόνο από το μέρος. Η επίδραση αφαίρεσης υδρογόνου συσχετίζεται με τη θερμοκρασία αφαίρεσης υδρογόνου και το χρόνο εκμετάλλευσης. Όσο υψηλότερη η θερμοκρασία, τόσο πιό μακροχρόνιος ο χρόνος, τόσο πιό λεπτομερής η αφαίρεση υδρογόνου. Εντούτοις, η θερμοκρασία θέρμανσης δεν πρέπει να είναι πάρα πολύ υψηλή. Εάν υπερβεί 2500C, η δομή κρυστάλλου ψευδάργυρου θα παραμορφωθεί και θα γίνει εύθραυστη, και η αντίσταση διάβρωσης θα μειωθεί σημαντικά. Γενικά χρήση 190~~230OC, 2~~3h. Η dehydrogenation θερμοκρασία των ανθρακιασμένων μερών και των συγκολλημένων μερών είναι 140~~160OC, και κρατά θερμός για 3h.