Η εμφάνιση του επιστρώματος ψευδάργυρου είναι γαλαζωπό λευκό, η τυποποιημένη δυνατότητα ηλεκτροδίων είναι -0.76V, είναι εύκολα διαλυτό στο οξύ και το αλκάλιο, και είναι ένα κυρτό επαμφοτερίζον μέταλλο. Ο ψευδάργυρος αλλάζει μετά βίας στον ξηρό αέρα, και η κρίσιμη υγρασία της διάβρωσης ψευδάργυρου είναι μεγαλύτερη από 70%, έτσι μπορεί να αντιδράσει με το διοξείδιο του άνθρακα και το οξυγόνο για να διαμορφώσει μια ταινία που αποτελείται κυρίως από το βασικό ανθρακικό άλας ψευδάργυρου σε μια υγρή ατμόσφαιρα. Ο ψευδάργυρος αντιδρά με το σουλφίδιο υδρογόνου και άλλα σουλφίδια στο σουλφίδιο ψευδάργυρου μορφής ο ψευδάργυρος διαβρώνεται εύκολα από τα ιόντα χλωριδίου, έτσι είναι ασταθής στο νερό της θάλασσας.

Όταν ο ψευδάργυρος μπαίνει σε την επαφή με τις πτητικές ουσίες των μη μεταλλικών υλικών (χαμηλών - μοριακές καρβοξυλικές οξέα, αλδεΰδες, φαινόλες, αμμωνία, κ.λπ.) σε αεροστεγή ή κακώς αερισμένος, οι υγροί όροι αέρα, ψευδάργυρος είναι εύκολα διαβρωμένοι, διαμορφώνοντας τα άσπρα χαλαρά προϊόντα διάβρωσης, συνήθως γνωστά ως «Hoarfrost». Ο ψευδάργυρος έχει μια τάση να αυξηθεί τα filamentous ενιαία κρύσταλλα όταν μπαίνει σε την επαφή με τις πτητικές ουσίες που απελευθερώνονται από bakelite, το χρώμα, και το ξύλο υπό την υψηλής θερμοκρασίας, υψηλή υγρασία, και τους αεροστεγείς όρους, γνωστούς συνήθως όπως «μακρυμάλλεις».

Η τυποποιημένη δυνατότητα του ψευδάργυρου είναι αρνητική από αυτός του σιδήρου, και είναι ένα ανοδικό επίστρωμα για το χάλυβα, ο οποίος μπορεί να παρέχει την αξιόπιστη ηλεκτροχημική προστασία. Τα προϊόντα χάλυβα που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανική ατμόσφαιρα, την αγροτική ατμόσφαιρα και τη θαλάσσια ατμόσφαιρα μπορούν να επιλέξουν τον ψευδάργυρο ως προστατευτικό στρώμα, και η προστατευτική ζωή της είναι σχεδόν ανάλογη προς το πάχος του στρώματος ψευδάργυρου. Στην ατμόσφαιρα που μολύνεται από το αέριο βιομηχανικών αποβλήτων, η αντίσταση διάβρωσης του επιστρώματος ψευδάργυρου είναι καλύτερη από αυτή του επιστρώματος καδμίου, και το αντίθετο ισχύει στη θάλασσα ή το θαλάσσιο νερό.

Αφότου παθητικοποιείται το επίστρωμα ψευδάργυρου από το χρωμικό άλας, η αντίσταση διάβρωσης μπορεί να αυξηθεί από 6~~8 φορές. Επομένως, η γαλβανισμένη επεξεργασία παθητικότητας είναι ένα αναπόφευκτο βήμα. Η οργανική βαφή στην ταινία παθητικότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προστασία για τα προϊόντα χαμηλών σημείων-διακοσμητικό επίστρωμα.

Προκειμένου να μειωθεί το πάχος του επιστρώματος ψευδάργυρου και να βελτιωθεί η αντίσταση διάβρωσης, τα ακόλουθα δύο μέτρα λαμβάνονται στο εσωτερικό και στο εξωτερικό: κάποια είναι να βελτιωθεί η ποιότητα της ταινίας παθητικότητας, όπως η χρησιμοποίηση μπλε, πράσινος, πράσινη, μαύρη παθητικότητα στρατού για να αντικαταστήσει τη συμβατική ιριδίζουσα ταινία παθητικότητας, ειδικά η στρατιωτική πράσινη ταινία παθητικότητας έχει την καλύτερη αντίσταση διάβρωσης ο δεύτερος είναι ο λεπτύτερος σίδηρος που περιέχει 0.3%~~0.6% κράμα ZN-Φε, ή κράμα ZN-Νι που περιέχει το νικέλιο 6%~~10% αντί του καθαρού επιστρώματος ψευδάργυρου, η αντίσταση διάβρωσης αυξάνεται από περισσότερες από τρεις φορές, και χρησιμοποιείται ευρέως στα αυτοκινητικά πιάτα χάλυβα αντί του γαλβανισμού.

Η θερμοκρασία υπηρεσιών του επιστρώματος ψευδάργυρου δεν θα υπερβεί 250°C. Σε αυτήν την θερμοκρασία, η δομή κρυστάλλου ψευδάργυρου είναι παραμορφωμένη, γίνεται εύθραυστη, και οι μειώσεις αντίστασης διάβρωσης. Τα μέρη με τις απαιτήσεις αντίστασης διάβρωσης και αντίστασης θερμότητας πρέπει να χρησιμοποιήσουν το στρώμα κραμάτων ZN-Νι.

Οι γαλβανίζοντας ηλεκτρολύτες μπορούν να διαιρεθούν σε δύο κατηγορίες: αλκαλικός και αδύναμα όξινος. Ο Oxygen-free γαλβανισμός zincate, ο γαλβανισμός οξείδωσης, ο αλατισμένος γαλβανισμός, ο γαλβανισμός οξειδίων, και ο γαλβανισμός θειικού άλατος χρησιμοποιούνται συνήθως στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Εσωτερικά, ο oxygen-free γαλβανισμός zincate είναι ακόμα η επικρατούσα τάση. Τα τελευταία χρόνια, λόγω της βελτίωσης της απόδοσης του γαλβανισμού των πρόσθετων ουσιών, ο γαλβανισμός οξειδίων και ο φωτεινός γαλβανισμός χαμηλός-οξυγόνου έχουν αναπτυχθεί γρήγορα, ενώ ο αλατισμένος γαλβανισμός έχει συνεχίσει να μειώνεται.

Η επιλογή της λύσης επένδυσης πρέπει να βασιστεί στις απαιτήσεις υλικού, μορφής και εμφάνισης των καλυμμένων μερών, όπως τα μικρά τρυπημένα με διατρητική μηχανή και σύνθετα μέρη, ειδικά βαθιές τρύπες ή τα σωληνοειδή μέρη που απαιτούν τις βοηθητικές ανόδους, πρέπει να χρησιμοποιήσουν την αλκαλική λύση επένδυσης τα μέρη και τα μέρη ευαίσθητα embrittlement υδρογόνου στην αδύνατη όξινη γαλβανίζοντας λύση πρέπει να χρησιμοποιηθούν. Είναι πολύ ευεργετικό στην παραγωγή όταν χρησιμοποιούνται δύο λύσεις επίστρωσης με τις διαφορετικές ιδιότητες.