1. Αρχικό άλας
Το κύριο άλας αναφέρεται στο άλας στη λύση επένδυσης που μπορεί να εναποθέσει το απαραίτητο μέταλλο επένδυσης στην κάθοδο, και χρησιμοποιείται για να παρέχει τα ιόντα μετάλλων. Η συγκέντρωση του κύριου άλατος στη λύση επένδυσης πρέπει να είναι σε μια κατάλληλη σειρά. Η αύξηση ή η μείωση της κύριας αλατισμένης συγκέντρωσης θα ασκήσει επίδραση στη διαδικασία ηλεκτροεναπόθεσης και την τελική δομή επιστρώματος όταν άλλοι όροι παραμένουν αμετάβλητοι. Παραδείγματος χάριν, η συγκέντρωση των κύριων αλατισμένων αυξήσεων, οι τρέχουσες αυξήσεις αποδοτικότητας, οι αυξήσεις ταχύτητας απόθεσης μετάλλων, τα σιτάρια επιστρώματος είναι πιό χονδροειδής, και η δυνατότητα διασποράς των μειώσεων λύσης.

2. Συμπλοκογόνος πράκτορας
Σε ορισμένες περιπτώσεις, εάν τα ιόντα μετάλλων του κύριου άλατος στη λύση επένδυσης είναι απλά ιόντα, τα σιτάρια του επιστρώματος θα είναι χονδροειδή, έτσι μια λύση επένδυσης με τα σύνθετα ιόντα πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Η μέθοδος τα σύνθετα ιόντα είναι να προστεθεί ένας συμπλοκογόνος πράκτορας, δηλ., μια ουσία που μπορεί να περιπλέξει τα ιόντα μετάλλων του κύριου άλατος για να διαμορφώσει ένα συγκρότημα. Ένα συγκρότημα είναι μια «μοριακή ένωση» που σχηματίζεται από την αλληλεπίδραση των απλών ενώσεων. Στη λύση επένδυσης που περιέχει τα συγκροτήματα, η κύρια επίδραση της ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης είναι το σχετικό περιεχόμενο του κύριου αλατισμένου και συμπλοκογόνου πράκτορα, δηλ., το ελεύθερο ποσό να περιπλέξει τον πράκτορα, παρά το απόλυτο περιεχόμενο.

3. Πρόσθετο άλας
Τα πρόσθετα άλατα είναι ορισμένα αλκαλιμεταλλικά ή αλκαλικά-γήινα-μεταλλικά άλατα εκτός από το κύριο άλας στην ηλεκτρολυτική επιμετάλλωση, που χρησιμοποιούνται κυρίως για να βελτιώσουν την αγωγιμότητα της λύσης ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης, και να μην έχουν καμία να περιπλέξουν επίδραση στα ιόντα μετάλλων στο κύριο άλας. Μερικά πρόσθετα άλατα μπορούν επίσης να βελτιώσουν τη βαθιά δυνατότητα επένδυσης και τη δυνατότητα διασποράς της λύσης επένδυσης, και να παραγάγουν ένα λεπτό στρώμα επένδυσης.

4. Απομονωτής
Ένας απομονωτής είναι μια ουσία που χρησιμοποιείται για να σταθεροποιήσει το pH μιας λύσης. Τέτοιες ουσίες αποτελούνται γενικά από τα ασθενή οξέα και τα αδύνατα άλατα ή αδύνατες βάσεις και τα αδύνατα άλατα βάσεων, τα οποία μπορούν να μειώσουν την αξία pH της λύσης όταν αντιμετωπίζει το αλκάλιο ή το οξύ.

5. Ενεργοποιητής ανόδων
Η ουσία στη λύση επένδυσης που μπορεί να προωθήσει την ενεργοποίηση της ανόδου καλείται ενεργοποιητή ανόδων. Ο ρόλος του ενεργοποιητή ανόδων είναι να αυξηθεί η πυκνότητα ρεύματος στην οποία η άνοδος αρχίζει να παθητικοποιεί, με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζοντας ότι η άνοδος είναι σε ένα ενεργοποιημένο κράτος και μπορεί να διαλύσει κανονικά. Όταν το περιεχόμενο του ενεργοποιητή ανόδων είναι ανεπαρκές, η άνοδος διαλύει ανώμαλα, και το περιεχόμενο των κύριων αλατισμένων πτώσεων γρήγορα.

Έχετε επιπτώσεις στη σταθερότητα της λύσης επένδυσης. Σε βαριές περιπτώσεις, η ηλεκτρολυτική επιμετάλλωση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί κανονικά.

6. Πρόσθετες ουσίες
Οι πρόσθετες ουσίες αναφέρονται στις ουσίες που μπορούν σημαντικά να βελτιώσουν την απόδοση του επιστρώματος χωρίς σημαντικά να αλλάξουν την αγωγιμότητα του επιστρώματος. Σύμφωνα με το ρόλο που διαδραματίζεται στο λουτρό, οι πρόσθετες ουσίες μπορούν να διαιρεθούν σε: brighteners, ισοπεδώνοντας πράκτορες, και κατά της ομίχλης πράκτορες.