1. Ηλεκτροχημική αντίδραση
Ο αριθμός είναι κατωτέρω ένα σχηματικό διάγραμμα της επιμεταλλώνοντας με ηλεκτρόλυση συσκευής. Το μέρος που καλύπτεται είναι η κάθοδος, η οποία συνδέεται με τον αρνητικό πόλο της παροχής ΣΥΝΕΧΟΥΣ ηλεκτρικού ρεύματος. Η άνοδος μετάλλων συνδέεται με το θετικό πόλο της παροχής ΣΥΝΕΧΟΥΣ ηλεκτρικού ρεύματος. Και η άνοδος και η κάθοδος βυθίζονται στη λύση επένδυσης. Όταν μια ορισμένη δυνατότητα εφαρμόζεται μεταξύ της καθόδου και της ανόδου, η ακόλουθη αντίδραση εμφανίζεται στην κάθοδο: το μέταλλο ιονικό Mn+ που διασκορπίζεται από το εσωτερικό της λύσης επένδυσης στη διεπαφή μεταξύ του ηλεκτροδίου και της λύσης επένδυσης λαμβάνει τα ηλεκτρόνια ν από την κάθοδο και μειώνεται στο μέταλλο Μ αφ' ετέρου, στην άνοδο έπειτα εντελώς απέναντι από την αντίδραση στην κάθοδο εμφανίζεται, δηλ., η διάλυση του μετάλλου Μ εμφανίζεται στη διεπαφή ανόδων, και τα ηλεκτρόνια ν απελευθερώνονται για να παραγάγουν τα ιόντα Mn+ μετάλλων.

2. Νόμος του Faraday
Όταν τα τρέχοντα περάσματα μέσω της λύσης επένδυσης, ηλεκτρολυτική αντίδραση εμφανίζονται στη λύση ηλεκτρολυτών, το μέταλλο στην κάθοδο κατακρημνίζεται συνεχώς, και το μέταλλο ανόδων διαλύεται συνεχώς. Επομένως, το ποσό πτώσης (ή διάλυσης) του μετάλλου πρέπει να αφορά τη δαπάνη που περνά μέσω. Με βάση έναν μεγάλο αριθμό πειραματικών αποτελεσμάτων, ο Faraday καθιέρωσε το νόμο της σχέσης μεταξύ της κατακρημνισμένης (ή διαλυμένος) ουσίας και της ηλεκτρικής δαπάνης.

Πρώτος νόμος της Farah: Το βάρος της κατακρημνισμένης (ή διαλυμένος) ουσίας στο ηλεκτρόδιο είναι ανάλογο προς τη δαπάνη που περνούν μέσω κατά τη διάρκεια της ηλεκτρολυτικής αντίδρασης, η οποία είναι: m=kQ=kIt (το μ είναι η μάζα της κατακρημνισμένης ή διαλυμένης ουσίας στο ηλεκτρόδιο Το Q είναι η περασμένη δαπάνη όταν Το Κ είναι η ανάλογη σταθερά Ι είναι το ρεύμα το τ είναι ο χρόνος ηλέκτρισης.

Δεύτερος νόμος του Faraday: Στους διαφορετικούς ηλεκτρολύτες, όταν περνούν τη ίδια ποσότητα της δαπάνης, το ποσό ουσίας ότι τα ιζήματα (ή διαλύει) στο ηλεκτρόδιο είναι ίσα, και το ποσό δαπάνης που απαιτείται για να κατακρημνίσει (ή να διαλύσει) 1mol οποιασδήποτε ουσίας είναι ίσα με το είναι 9.65X104C. Αυτή η σταθερά καλείται σταθερά του Faraday, που αντιπροσωπεύεται από το Φ, K=M/F.

3. Τρέχουσα αποδοτικότητα
Κατά τη διάρκεια της ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης, η μάζα της ουσίας που κατακρημνίζεται πραγματικά στην κάθοδο δεν είναι ίση με το αποτέλεσμα υπολογισμού που επιτυγχάνεται σύμφωνα με το νόμο της Farah, και η πραγματική αξία είναι πάντα μικρότερη από την υπολογισμένη αξία. Αυτό είναι επειδή υπάρχουν περισσότερες από μια αντιδράσεις στο ηλεκτρόδιο. Εκτός από την κύρια αντίδραση, οι δευτερεύουσες αντιδράσεις εμφανίζονται επίσης.

4. Δυνατότητα διασποράς της λύσης επένδυσης
Η δυνατότητα διασποράς της λύσης επένδυσης αναφέρεται στη δυνατότητα της λύσης ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης για να διανείμει ομοιόμορφα το πάχος του στρώματος μετάλλων, γνωστό επίσης όπως ρίχνοντας τη δυνατότητα. Όσο καλύτερη η δυνατότητα διασποράς της λύσης ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης, τόσο πιό ομοιόμορφος το πάχος του στρώματος μετάλλων κατάθεσε στα διαφορετικά μέρη καθόδων.

5. Κάλυψη της λύσης επένδυσης
Στην παραγωγή ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης, μια άλλη έννοια χρησιμοποιούμενη συνήθως είναι δυνατότητα κάλυψης, επίσης γνωστή ως βαθιά δυνατότητα επένδυσης, η οποία αναφέρεται στη δυνατότητα της λύσης ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης στο επίστρωμα μετάλλων κατάθεσης στις βαθιές κοιλότητες των καλυμμένων μερών. Η δυνατότητα διασποράς και η κάλυψη της δυνατότητας είναι διαφορετικές. Το πρώτο είναι ένα θέμα για το πώς ομοιόμορφο το μέταλλο διανέμεται στην επιφάνεια της καθόδου. Η προϋπόθεσή της είναι ότι υπάρχει ένα επίστρωμα στην επιφάνεια της καθόδου ενώ το τελευταίο αναφέρεται στο πρόβλημα εάν το μέταλλο εναποτίθεται στις βαθιές κοιλότητες της επιφάνειας καθόδων.