Τύποι μεταλλικών τελειών: Τελικά μηχανικά κατασκευασμένα μέρη

Στον κόσμο της κατασκευής, ένα μηχανοποιημένο μέρος δεν είναι πραγματικά ολοκληρωμένο μέχρι να έχει το σωστόΕκτέλεση επιφάνειαςΤο φινίρισμα δεν αφορά μόνο την αισθητική. Είναι ένας κρίσιμος παράγοντας που υπαγορεύει την απόδοση, την αντοχή, την αντοχή στη διάβρωση και ακόμη και την αίσθηση της αφής.Για μέρη που παράγονται με μηχανικές διαδικασίες όπως το άλεμα, στροφή και άλεση, η επιλογή του κατάλληλου φινίρισμα είναι μια βασική μηχανική απόφαση.

Η μηχανική επεξεργασία αφήνει εγγενώς πίσω της σημάδια εργαλείων, σπασμούς και ένα ορισμένο επίπεδο τραχύτητας της επιφάνειας.από καθαρισμό και αποστρώση μέχρι την εφαρμογή σύνθετων επιχρίσεων ή την επίτευξη εξαιρετικά απαλών γυαλισμάτωνΗ κατανόηση των διαφόρων τύπων τελικών υλών που είναι διαθέσιμα για τα μεταποιημένα εξαρτήματα είναι απαραίτητη για τους μηχανικούς, τους σχεδιαστές και τους κατασκευαστές.

Μηχανικά Τελικά: Σχηματισμός της Επιφάνειας

Η μηχανική τελική επεξεργασία περιλαμβάνει τη φυσική αλλαγή της επιφάνειας του εξαρτήματος, συχνά μέσω της αθρεπτικής δράσης ή της ελεγχόμενης παραμόρφωσης.

1. όπως έχουν κατασκευαστεί (ή έχουν τελειοποιηθεί από το εργοστάσιο)

Η εμφάνιση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις παραμέτρους επεξεργασίας (π.χ. ταχύτητα τροφοδοσίας, ταχύτητα κοπής,ΕργαλείαΑν και είναι οικονομικά αποδοτικό, συχνά παρουσιάζει ορατά σημάδια εργαλείων και μπορεί να έχει σχετικά υψηλή τραχύτητα επιφάνειας.Είναι κατάλληλο για εσωτερικά εξαρτήματα ή μέρη όπου η εμφάνιση και η ακραία ακρίβεια δεν είναι κρίσιμη.

2. Αποσυντρίβωση

Οι επεξεργαστικές διαδικασίες συχνά αφήνουν μικρές, κοφτερές άκρες ή σπασμούς.

• Εγχειρητική αποσυρόμενη:Χρησιμοποιώντας εργαλεία με το χέρι όπως αρχεία, ξυριστικά ή χαρτί.

• Δυνατότητα δονήματος:Τα εξαρτήματα τοποθετούνται σε ένα δονητικό δοχείο με ακαθαρτικό μέσο (π.χ. κεραμική, πλαστικό) και νερό, το οποίο τρίβει τα εξαρτήματα για να αφαιρέσει τα τρύπια και τις ομαλές άκρες.

• Μεθοδολογία (πυροβολισμός με αμμουδιές, πυροβολισμός με ακτίνες):Τα συσσωρευτικά σωματίδια (άμμος, γυάλινες χάντρες, πλαστικές χάντρες) προωθούνται με μεγάλη ταχύτητα στην επιφάνεια, καθαρίζοντας, αποστρέφοντας και προσδίδοντας ένα ματ ή υφασμένο φινίρισμα.μπορεί να δημιουργήσει μια στολή, σαν σατέν εμφάνιση.

• Ηλεκτροχημική απομόνωση:Χρησιμοποιεί μια ηλεκτρολυτική διαδικασία για να διαλύσει τα μύκητα, που συχνά χρησιμοποιούνται για σύνθετες γεωμετρίες.

3Στρίψιμο και γυαλισμός

Οι διαδικασίες αυτές αποσκοπούν στη σημαντική μείωση της τραχύτητας της επιφάνειας και στη βελτίωση της αισθητικής της.

• Στρίψιμο:Χρησιμοποιεί συσσωρευτικούς τροχούς ή ζώνες για να αφαιρέσει υλικό και να επιτύχει μια πολύ ομαλή, ακριβή επιφάνεια.Αξίες Ra κάτω από 0.4 μm).

• Λούστρωση:Ακολουθεί την άλεση και χρησιμοποιεί πιο λεπτές αβραστικές ουσίες, συχνά με χημικές ενώσεις, για να επιτύχει μια καθρέφτη, υψηλής αντανάκλασης επιφάνεια.και μπορεί να βελτιώσει την αντοχή στη διάβρωση.

4- Σκούπισμα/Σατινικό επίχρισμα

Επιτυγχάνεται με την αφαίρεση της επιφάνειας με βούρτσες ή ζώνες σε ομοιόμορφη κατεύθυνση, δημιουργώντας μια σειρά από λεπτές, παράλληλες γραμμές.συχνά παρατηρείται σε καταναλωτικά ηλεκτρονικά και αρχιτεκτονικό υλικόΚρύβει τα δακτυλικά αποτυπώματα και τις μικρές ατέλειες καλύτερα από ένα γυαλί καθρέφτη.

Χημικές και ηλεκτροχημικές τελικές επεξεργασίες: Τροποποίηση της επιφανειακής στρώσης

Οι μέθοδοι αυτές περιλαμβάνουν χημικές αντιδράσεις ή ηλεκτροχημικές διεργασίες για την αλλαγή των ιδιοτήτων της επιφάνειας.

1. Ανωδικοποίηση (για το αλουμίνιο και το τιτάνιο)

Ηλεκτρολυτική διαδικασία παθητικοποίησης που αυξάνει το πάχος του φυσικού στρώματος οξειδίου στην επιφάνεια των μεταλλικών εξαρτημάτων, συνήθως του αλουμινίου.Αυτό το ενισχυμένο στρώμα οξειδίου παρέχει σημαντικά βελτιωμένηαντοχή στη διάβρωση,αντοχή στην φθορά, και μπορεί να είναιχρωματισμένα σε διάφορα χρώματαΥπάρχουν διάφοροι τύποι ανωτισμού (π.χ. τύπος II - ανωτισμός με θειικό οξύ για διακοσμητικούς και προστατευτικούς σκοπούς,Τύπος ΙΙΙ - ανωδικοποίηση σκληρού στρώματος για εξαιρετική αντοχή στην φθορά).

2Παθητικοποίηση (για το ανοξείδωτο χάλυβα)

Χημική επεξεργασία (συνήθως με νιτρικό οξύ ή κιτρικό οξύ) που αφαιρεί ελεύθερο σίδηρο από την επιφάνεια των εξαρτημάτων από ανοξείδωτο χάλυβα.Η απομάκρυνση των ρύπων του σιδήρου ενισχύει το παθητικό στρώμα οξειδίου του χρωμίου, κάνοντας το ρόλο πιοανθεκτικό στη διάβρωσηΕίναι ένα κρίσιμο βήμα για ιατρικά, τροφικά και αεροδιαστημικά εξαρτήματα.

3. Ηλεκτροφώτιση

Μια ηλεκτροχημική διαδικασία που αφαιρεί ένα λεπτό στρώμα υλικού από την επιφάνεια, με αποτέλεσμα ένα απαλό, φωτεινό και συχνά πολύ ανακλαστικό φινίρισμα.Ηλεκτροφώτιση σημαντικάβελτιώνει την αντοχή στη διάβρωσηΤο υλικό αυτό χρησιμοποιείται ευρέως στις ιατρικές, φαρμακευτικές και βιομηχανίες επεξεργασίας τροφίμων.

Επιχρίσεις: Προσθήκη Νέας Σκηνής

Η επικάλυψη περιλαμβάνει την εφαρμογή ενός νέου στρώματος υλικού στην επιφάνεια του εξαρτήματος για να προσδώσει συγκεκριμένες ιδιότητες.

1Επικάλυψη (ηλεκτροκαλύψη, ηλεκτροπαραγωγή)

Περιλαμβάνει την εναπόθεση ενός λεπτού στρώματος άλλου μετάλλου στην επιφάνεια του εξαρτήματος.

• Καθαρισμός με νικέλιο:Παρέχει εξαιρετικήαντοχή στη διάβρωση και την φθοράΜπορεί να είναι ηλεκτρολυτικό νικέλιο (χημική εναπόθεση, προσφέροντας ομοιόμορφο πάχος ακόμη και σε σύνθετα σχήματα) ή ηλεκτρολυτικό νικέλιο.

• Χρωματισμός:Προσφέρει μια σκληρή, ανθεκτική,ανθεκτικό στη διάβρωσηΣυχνά χρησιμοποιείται για διακοσμητικούς σκοπούς ή σκληρό χρώμιο για αντοχή στην φθορά.

• Επικάλυψη από ψευδάργυρο:Κυρίως γιαπροστασία από τη διάβρωσητων τμημάτων από χάλυβα, συχνά ακολουθούμενες από επικάλυψη μετατροπής χρωμάτων για πρόσθετη παθητικοποίηση και χρώμα.

• Χρυσή/Ασημένια/Παλλάδιο:Χρησιμοποιείται για ηλεκτρική αγωγιμότητα, συγκολλητικότητα και διακοσμητικούς σκοπούς, ειδικά σε ηλεκτρονικά και κοσμήματα.

2. Καθαρισμός σε σκόνη

Μια διαδικασία ξηρής τελικής επεξεργασίας κατά την οποία μικροσκοπικά σωματίδια χρωστικής ύλης και ρητίνης φορτίζονται ηλεκτροστατικά και ψεκαστούν σε ένα μέρος.προκαλώντας την τήξη της σκόνης και σχηματίζοντας ένα απαλόΗ σκόνη προσφέρει εξαιρετική προστασία.ανθεκτικότητα, αντοχή στη διάβρωση, αντοχή σε θραύσματα και ευρύ φάσμα χρωμάτων και υφώνΧρησιμοποιείται συνήθως για εξαρτήματα αυτοκινήτων, οικιακές συσκευές και εξωτερικά έπιπλα.

3Ζωγραφική.

Περιλαμβάνει την εφαρμογή υγρής μπογιάς (πολυμερούς, χρωστικές ύλες, διαλύτες) στο μέρος, το οποίο στη συνέχεια στεγνώνει ή στεγνώνει για να σχηματίσει ένα προστατευτικό και διακοσμητικό φιλμ.Η ζωγραφική προσφέρει εκτεταμένες επιλογές χρωμάτων και μπορεί να παρέχειαντοχή στη διάβρωσηκαιΠροστασία από τις ακτινοβολίες UV, αλλά η αντοχή του μπορεί να διαφέρει σημαντικά ανάλογα με τον τύπο της μπογιάς και τη μέθοδο εφαρμογής.

4Μαύρο οξείδιο

Μια χημική επικάλυψη μετατροπής που δημιουργεί ένα μαύρο φινίρισμα σε σιδηρούχα μέταλλα (χάλυβα, ανοξείδωτο χάλυβα).αντοχή στη διάβρωσηΧρησιμοποιείται συνήθως για εργαλεία, πυροβόλα όπλα και εξαρτήματα μηχανών όπου επιθυμείται ένα μη ανακλαστικό, λεπτές προστατευτικές φινίρισμα.

Άλλες ειδικές τελειώσεις

1. Αποσύνθεση ατμών (PVD/CVD)

Η φυσική αποσύνθεση ατμών (PVD)καιΧημική Αποσύνθεση Ατμών (CVD)είναι προηγμένες διεργασίες που αποθέτουν λεπτές, σκληρές και συχνά εξαιρετικά ανθεκτικές στην φθορά επικάλυψεις (π.χ. νιτρικό τιτάνιο - TiN, νιτρικό χρώμιο - CrN) στην επιφάνεια του εξαρτήματος σε ατομικό επίπεδο.Αυτές οι επικάλυψεις είναι εξαιρετικά λεπτές αλλά ενισχύουν σημαντικάσκληρότητα, αντοχή στην φθορά, λιπαντικότητα και αντοχή στη διάβρωση, που χρησιμοποιείται συνήθως για εργαλεία κοπής, ιατρικά εμφυτεύματα και αεροδιαστημικά εξαρτήματα.

2Θερμική επεξεργασία (σκληροποίηση της επιφάνειας)

Ενώ δεν είναι ένα επιφανειακό φινίρισμα με την παραδοσιακή έννοια, οι διαδικασίες θερμικής επεξεργασίας όπως η καρβουρίσση, η νιτρίσση ή η σκληρύνση επαγωγής τροποποιούν τη μικροδομή του επιφανειακού στρώματος για να αυξήσουνσκληρότητα και αντοχή στην φθοράχωρίς την εφαρμογή πρόσθετης επικάλυψης.

Επιλέγοντας το Δίκαιο Τελικό

Η επιλογή της μεταλλικής επιφάνειας για τα μεταποιημένα μέρη είναι μια πολύπλευρη απόφαση που επηρεάζεται από:

• Λειτουργικότητα:Ποιες μηχανικές ιδιότητες απαιτούνται (σκληρότητα, αντοχή στην φθορά, λιπαντικότητα, τριβή);

• Περιβάλλον:Θα εκτεθεί το κομμάτι σε διαβρωτικά, υγρασία, υψηλές θερμοκρασίες ή υπεριώδες φως;

• Η αισθητική:Ποια είναι η επιθυμητή εμφάνιση (φωτεινή, ματ, χρωματιστή, με υφή);

• Κόστος:Ποιο είναι το προϋπολογισμό για την ολοκλήρωση;

• Ανεπάρκειες:Πώς το φινίρισμα θα επηρεάσει τις διαστάσεις του εξαρτήματος;

• Συμφωνία υλικού:Είναι κατάλληλο το φινίρισμα για το βασικό μέταλλο;

Τελικά, το σωστό φινίρισμα είναι αυτό που βελτιστοποιεί τις επιδόσεις και την εμφάνιση του εξαρτήματος για την προβλεπόμενη εφαρμογή,συχνά εξισορροπώντας διάφορες ανταγωνιστικές απαιτήσεις για να επιτευχθεί το καλύτερο συνολικό αποτέλεσμα.